Slokje Stout

Je kwam niet om op te vallen. Maar dat gebeurde. Ondanks de wijnvlek op je kraag en het feit dat je net ‘per ongeluk’ een halve schaal olijven at in je eentje.

Je kijkt rustig rond, je zegt weinig, maar mensen schuiven vanzelf een stoel opzij. Of naar je toe. Hangt af van je gezicht. Je glimlacht soms. Dat is genoeg om vragen te laten ontstaan die niemand durft te stellen. Je draagt Slokje Stout. Maar eigenlijk draag jij de hele situatie.